ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

ΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Α. ΗΘΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ:

1. ΚΡΙΣΗ ΗΘΙΚΩΝ ΑΞΙΩΝ: αξίες και ιδανικά του παρελθόντος τείνουν στη σημερινή εποχή να χαθούν χωρίς να αντικαθίστανται. Η έλλειψη αξιών είναι εμφανής.

2. ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ: ο άνθρωπος χάνει κάποια στοιχεία της προσωπικότητάς του. Αποξενώνεται από τον εαυτό του, τους άλλους, την εργασία, τη φύση.

3. ΕΛΛΕΙΨΗ ΧΑΡΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ: το φαινόμενο της εξειδίκευσης εμποδίζει το σημερινό άνθρωπο να νιώσει τη χαρά της δημιουργίας στο χώρο εργασίας του.

4. ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΙΗΣΗ: σήμερα ο άνθρωπος δεν αντιμετωπίζεται σαν αξία, αλλά θεωρείται το μέσο για την επίτευξη κάποιου σκοπού. Καταπατούνται σε παγκόσμιο επίπεδο τα ανθρώπινα δικαιώματα.

5. ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΝΕΥΜΑ: ο σύγχρονος άνθρωπος ενδιαφέρεται για το «εγώ» και όχι για το «εμείς». Θεωρεί πως το ατομικό συμφέρον αντιδιαστέλλεται προς το κοινωνικό.

6. ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ: οι άνθρωποι δεν επικοινωνούν μεταξύ τους. Κυριαρχεί η ιδιοτέλεια, η ανασφάλεια, η αδιαφορία για το συνάνθρωπο, με αποτέλεσμα οι ανθρώπινες σχέσεις να μετατρέπονται σε τυπικές, απρόσωπες, επιδερμικές.

7. ΒΙΑ – ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΤΗΤΑ: οι απρόσωπες σχέσεις – οι ανταγωνιστικές τάσεις οδηγούν τους ανθρώπους σε αποκλίνουσα συμπεριφορά, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται φαινόμενα κοινωνικής παθογένειας.

8. ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ: ο άνθρωπος αντιμετωπίζει το συνάνθρωπό του ως μέσο και όχι ως σκοπό.

9. ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ – ΑΤΟΜΙΚΙΣΜΟΣ: οι άνθρωποι αδιαφορούν για τα «κοινά», δεν ενεργούν συλλογικά για την επίλυση των προβλημάτων που απασχολούν την κοινωνία.

10. ΑΝΤΙΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΣΤΑΣΗ – ΞΕΝΟΜΑΝΙΑ: άρνηση της πολιτιστικής παράδοσης σημαίνει απώλεια της ιστορικής – εθνικής μνήμης, απώλεια της εθνικής ταυτότητας. Από την άλλη πλευρά η άκριτη υιοθέτηση πνευματικών και υλικών προϊόντων ξένων λαών οδηγεί στον εθνικό εκφυλισμό.

11. ΧΑΣΜΑ ΓΕΝΕΩΝ: οι ιδεολογικές αντιθέσεις μεταξύ των νέων και των μεγαλυτέρων σε ηλικία ανθρώπων, αποτελούν συχνό φαινόμενο μέσα στα πλαίσια της κοινωνίας.

12. ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΧΡΟΝΟΥ: οι αυξημένες απαιτήσεις της σύγχρονης καταναλωτικής κοινωνίας ανάγκασαν τον άνθρωπο να αφιερώνει ολοένα και περισσότερο χρόνο στην άσκηση του επαγγέλματός του. Η επίπονη και εξουθενωτική εργασία περιορίζει τον ελεύθερο χρόνο.

Β. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ:

1. ΕΛΛΕΙΨΗ ΓΕΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ – ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ: οι εξειδικευμένοι επαγγελματίες και επιστήμονες είναι πνευματικά μονομερείς. Γνωρίζουν μόνο το αντικείμενο με το οποίο ασχολούνται λόγω έλλειψης γενικής παιδείας.

2. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΜΟΝΟΜΕΡΕΙΑ – ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΙ: σήμερα κυριαρχεί ο φανατισμός κάθε μορφής, ιδεολογικός – πολιτικός – κοινωνικός – θρησκευτικός, άμεση απόρροια της πνευματικής μονομέρειας.

3. ΜΑΖΟΠΟΙΗΣΗ – ΠΑΘΗΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ: οι αλλοτριωτικές συνθήκες ζωής κάνουν τους ανθρώπους να χάνουν τα ατομικά τους χαρακτηριστικά, να γίνονται «μαζάνθρωποι».

4. ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗ ΜΑΖΩΝ: οι άνθρωποι έχουν χάσει τα ατομικά τους χαρακτηριστικά, έχουν τυποποιηθεί, έχουν τις ίδιες προτιμήσεις, τις ίδιες ανάγκες, κάνουν τις ίδιες επιλογές. Οι ανάγκες τους προβλέπονται εύκολα και υπάρχουν κάποιοι που το εκμεταλλεύονται.

5. ΣΤΑΣΙΜΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ: η υπέρμετρη ανάπτυξη του υλικού πολιτισμού οδηγεί σε στασιμότητα τον πνευματικό. Είναι αυτό που ονομάζουμε υποκουλτούρα.

6. ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ: στη σημερινή κοινωνία όπου τα πάντα είναι αντικείμενο εμπορίου και συναλλαγών, η τέχνη και η επιστήμη τείνουν να χάσουν το πραγματικό περιεχόμενό τους.

Γ. ΥΛΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ:

1. ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΣΜΟΣ: οι άνθρωποι δεν επιθυμούν να ικανοποιήσουν μόνο τις πρωτογενείς ανάγκες τους, αλλά επιδιώκουν να εξυπηρετήσουν και τις διαρκώς αυξανόμενες δευτερογενείς ανάγκες τους. Η υπερκατανάλωση οφείλεται στη λανθασμένη ιεράρχηση των αναγκών.

2. ΑΝΕΡΓΙΑ: ο οικονομικός παράγοντας καθορίζει την κοινωνική διαστρωμάτωση. Το φαινόμενο της ανεργίας διαταράσσει την ομαλή λειτουργία του σύγχρονου καπιταλιστικού συστήματος και δημιουργεί κοινωνικές ανισότητες.

3. ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ: η ρύπανση, η μόλυνση, η ενεργειακή κρίση, η εξάντληση των φυσικών πόρων συνιστούν το πρόβλημα. Όταν ο άνθρωπος στρέφεται εναντίον της φύσης, ουσιαστικά στρέφεται εναντίον του εαυτού του.